Więźba tradycyjna

Piękno dachówek ceramicznych

Zbudowana jest z wiązarów, czyli drewnianych elementów konstrukcyjnych połączonych w trójkąt. Dzięki temu, pomimo że poddawana tak wielu zmiennym obciążeniom, jest sztywna. Rozróżnia się trzy zasadnicze grapy wiązarów ciesielskich przygotowywanych na budowie: rozporowe, bezrozporowe i mieszane.

Rozporowe. Umożliwiają wykonanie więźby nad budynkami jednotraktowymi, czyli niemającymi wewnętrznych ścian nośnych. Najpopularniejsze są wiązary krokwiowe i jętkowe.

Bezrozporowe. Stosowane są w budynkach o znacznej szerokości, w których konstrukcja stropu oparta jest na ścianach wewnętrznych (lub słupach i podciągach). Najczęściej wykonywane są wiązary płatwiowo-kleszczowe.

Mieszane. Zwykle są to wiązary mansardowe, umożliwiające wybudowanie mieszkań na poddaszu. Mają budowę dwukondygnacyjną, w której część górna konstrukcji pracuje jako wiązar rozporowy (np. jętkowy), a część dolna jako wiązar bezrozporowy (np. płatwiowo-kleszczowy).
Zarówno wiązary rozporowe, jak i bezrozporowe mogą występować w odmianie ze ścianką kolankową.

Kratownice. To właściwie odrębna grupa wiązarów, zwykle stosowana w budynkach jedno-traktowych o znacznej szerokości. Podstawowe typy to wiązary trójkątne, dwutrapezowe oraz o pasach równoległych.