Do ochrony blachy

Ciemna blachodachówka podkreśla nowoczesną, oszczędną architekturę domu

Aby dach z blachy służył przez lata, musi być odporny na korozję i zarysowania. Ważna jest też trwałość koloru. Dlatego ostatnią warstwą blach są różne powłoki ochronne. Każda z nich ma nieco inne właściwości oraz grubość, a ich wybór wpływa na cenę blachy.

Poliester połysk (standard). To powłoka cienko-warstwowa - ma zwykle 25 mikronów (25 /Jm = 0,025 mm), choć niektórzy producenci stosują 27 /Jm. Jest odporny na zmiany temperatury, oddziaływanie promieniowania UV i płowienie. Tworzy cienką warstwę, więc blacha jest mało odporna na zadrapania.

Poliester mat. To grubsza - 35 /Jm - i mocniejsza powłoka od tej z połyskiem. Jest też odporniejsza na czynniki atmosferyczne i korozję.

Plastizol. Jest dużo grubszy od poliestru - 175-250 /Jm - i bardzo odporny na działanie niskiej temperatury. Gorzej znosi wysoką. Dobrze zabezpiecza blachę przed korozją. Ma też znacznie większą niż poliester odporność na zadrapania i ścieranie.

PVDF (PVF2) to polifluorek winylu. Mimo że cienkowarstwowy (27 /Jm, u niektórych producentów 32 /Jm) - jest bardzo odporny na zanieczyszczenia powietrza. Szczególnie polecany tam, gdzie jest wymagana duża wytrzymałość, odporność na korozję, płowienie i substancje chemiczne. Jest jednak drogi.

Pural - poliuretan z dodatkiem poliamidu. Jest grubowarstwowy (50 /Jm), ma dużą odporność na promienie ultrafioletowe i starzenie oraz uszkodzenia mechaniczne. Polecany na dachy w regionach o dużym zanieczyszczeniu środowiska i tam, gdzie jest wymagana duża odporność na zmiany warunków atmosferycznych.

Alucynk (stop aluminium, cynku i krzemu). Z blach z tą powloką (grubość 25 /Jm) produkuje się głównie arkusze trapezowe. Dzięki aluminium blacha jest dobrze chroniona przed korozją. Cynk regeneruje powłoki w miejscach zarysowań i cięcia. Krzem sprawia, że blacha jest twardsza. Niektóre blachy mają jeszcze od spodu powłokę zabezpiecząjącą je przed wykraplaniem się pary wodnej.