Wiązary kratowe

Wiązary kratowe

Wraz z modą na budowę szkieletowych domów drewnianych wzrosło zainteresowanie wiązarami kratowymi.

Wcześniej konstrukcje te wykorzystywane były głównie do przekrywania baraków (tzw. bindrami, czyli kratownicami wykonanymi z desek grubości 25 mm) i hal przemysłowych. Na budowach domów jednorodzinnych były praktycznie nieznane. Wreszcie dostrzeżono ich zalety i obecnie często znajdują zastosowanie nie tylko w domach drewnianych, ale i murowanych.

Wiązary kratowe najlepiej się sprawdzają jako konstrukcje dachów dwuspadowych o niewielkim kącie nachylenia (14-23°). Szczególnie w domach z nieużytkowym poddaszem o rozstawie ścian nośnych (zewnętrznych) do 12 m. Wtedy najbardziej uwidaczniają się ich zalety: lekkość, prostota i szybkość wykonania powtarzalnej konstrukcji, niewielki koszt konstrukcji stropu i dachu, możliwość swobodnego zagospodarowania wnętrza (bo niepotrzebne są wewnętrzne ściany nośne). Do ich wykonania nie jest konieczne zatrudnienie doświadczonego cieśli. Spośród wielu typów wiązarów kratowych najpopularniejsze są wiązary trójkątne, np. typu fink. Składają się z pasa dolnego, dwóch pasów górnych i czterech krzyżulców. Dzięki skratowaniu w kształcie litery W mają dużą nośność przy dużej rozpiętości. Poza tym niewielka liczba elementów to prostota i gwarancja niskiego kosztu wykonania.